فراوانی نسبی رینوسینوزیت های قارچی آلرژیک در بیماران مبتلا به پولیپوز بینی در شهر رشت

زمینه و هدف: رینوسینوزیت قارچی آلرژیک (afrs)، یک بیماری نسبتاً جدید، شناخته شده و با درمان مؤثر است که در گروه بیماری های پولیپوز بینی قرار می گیرد. با توجه به بروز بالای این بیماری در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب، این مطالعه با هدف تعیین فراوانی رینوسینوزیت قارچی آلرژیک در بیماران رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) رشت انجام شد. روش بررسی: طی جراحی آندوسکوپیک سینوس، نمونه های به دست آمده از 55 بیمار دچار برینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپوز بینی جمع آوری شد و هیستوپاتولوژی، قارچ شناسی، کشت و اندازه گیری ige توتال سرم مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، 17 (9/30%) بیمار زن و 38 (1/69%) بیمار مرد با میانگین سنی 67/12±34/38 سال بودند. 5/54% بیماران سابقه آتوپی، 5/25% سابقه آسم و 9/26% ائوزینوفیل خون بالاتر از حد طبیعی (6%<) داشتند. در 9/48% از مراجعین، سطح ige توتال، بالاتر از حد طبیعی گزارش شد. براساس معیارهای kuhn and benet، میزان فراوانی نسبی afrs، 5/5%  (سه بیمار) و رینوسینوزیت های غیرقارچی همراه موسین ائوزینوفیلیک (nf-emrs)، 4/16%        (9 بیمار) بود. از سه بیمار afrs، سه مورد سابقه آتوپی، سه مورد موسین ائوزینوفیلیک مثبت، دو مورد آسم، یک مورد اسمیر مستقیم مثبت، سه مورد رنگ آمیزی pas مثبت و یک مورد دارای کشت (آسپرژیلوس فومیگاتوس) مثبت بودند. نتیجه گیری: در نمونه های سینوس بیماران مورد بررسی، فراوانی موسین ائوزینوفیلیک در مقایسه با سایر گزارشهای موجود، بسیار بالاتر بوده است، هرچند که فراوانی اسمیر و کشت قارچ مثبت نسبت به مطالعات مشابه دیگر پایین تر می باشد.